het was nog op de middelbare school dat ik aan het toneel was.
ik schitterde voornamelijk in bijrollen in de jaarlijkse kluchtige blijspelen. en hoewel ik toen al niet kon toneelspelen was het wel machtig intersessant. want je was "akteur". dat had toch een soort van status op school, vooral bij de lagereklassers.
en bij de meisjes natuurlijk.
de regisseur was de leraar Nederlands. hij had een, hoe zal ik het zeggen, onregelmatig gebit dat wel eens vergeleken werd met een fietsenstalling. en een ziekenfondsbrilletje. daarmee zat hij bril op bril af tijdens de generale repetitie op diverse plekken in de zaal te gluren of het publiek niet onder de rokken van de aktrices kon kijken. want dat mocht nog niet in die tijd.
en zeker niet op een ggggristelijke HBS!
enfin, ik dwaal af.
ik moest er hoe dan ook hard voor werken om enigszins voor akteur door te kunnen gaan. ik denk dat ik daarom in de koelissen tussen de bedrijven door dat handdoekje nodig had. om het zweet van mijn voorhoofd te wissen. of op z'n minst om het nonchalant om mijn nek te hangen. terwijl ik een beetje gekweld mijn rol nog even voor mijzelf doorneem.
maar het werd dus nix, dat toneelspelen.
later heb ik het nog eens bij een in Nederland toerend New Yorks off-off-off-Broadway gezelschap geprobeerd. zelfs daar kwam ik niet verder dan het achtergrondkoortje.
maar ik heb wel in het Mickerytheater gestaan. in Loenersloot.
dat was toen zeker geen onbelangrijk experimenteel theater. google maar op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten