had ik daar toch onverwachts een diepgaand verschil van mening met dochter L.
over het onbeschaafde en ongebreidelde gebruik van mobiele telefoons. overal en altijd en dan met name in de Amsterdamse tram. waar de mobiele beller vanwege het geknars en gepiep van de Combino's nog een keer extra zijn stem verheft. zodat ik elk gesprek minitieus kan volgen. en dat wil ik helemaal niet. ik vind het een vorm van ongewenste intimiteit. te vergelijken met een walmende zak patat in een tram. dat stinkt. nou, die mobiele walm stinkt minstens zo erg!
zei ik tegen dochter L.
die er helemaal niets van begreep.
want juist dat vervoermoment in tram, trein of bus vindt zij een uitgelezen moment om even lekker en uitgebreid te bellen. en nog een keer. en nog een keer. wat moet je anders doen in een tram? en als je het niet horen wil, luister je toch niet? oh, praten mobiele bellers te hard? nou, dan stap je toch uit? ga je lopen, is ook gezonder voor je.
wij zijn elkaars standpunt niet echt genaderd.
ik bel 'r nog wel een keer.
als ik thuis ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten