nee hoor, zeiden wij nog opgewekt, wij nemen geen etenswaren mee uit Portugal of Spanje. wij hebben immers la Tienda bij de Albert Cuyp en anders Casa Molera bij de Ferdinand Bol. nee, voor ons geen gesleep met potjes ali-oli en andere lekkernijen. waarop andere Nederlanders in den vreemde kwijlden van jaloezie. goh, je zal toch maar in Amsterdam mogen wonen, daar heb je echt alles.
thuisgekomen blijkt Casa Molero langdurig op vakantie en la Tienda per 28 augustus permanent gesloten. la Tienda, weggerukt uit een Spaans binnenland en integraal overgeplaatst naar Amsterdam. met zo als het hoort de ietwat norsige baas van het spul in een beige stofjas. en de rekening met potlood op een afgescheurd stuk van een groot vel inpakpapier. en houten schappen. en een afgesleten vloer. en eerste kwaliteit Serrano-ham (jamon!). en vreemde potjes rare bonen. en stokvis. en, en, en...
niet meer. nooit meer. over. uit.
eh, nou had ik dus een vraag: stel nou dat iemand nog naar Spanje reist, stel, geheel vrijblijvend hoor, nix geen dwang, maar zou diegene dan voor mij wat potjes Ybarra ali-oli willen meenemen? anders ben ik voor mijn ali-oli-verslaving aangewezen op 85 grams peperdure minipotjes uit de yuppenwinkel in de Haarlemmerstraat.
dat kan toch niemands bedoeling zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten