de eerste afleveringen heb ik nog trouw elke avond gedownload van het internet, opgeslagen en beluisterd. het hoorspel is echter weerbarstiger dan het boek. omdat de dynamiek van het luisteren anders is dan die van het lezen. omdat er in het hoorspel 'alleen maar' dialogen te horen zijn (ja, dûh!), waar het boek meer ruimte heeft voor het schetsen van een tijdsbeeld rondom die dialogen. dat laatste vind ik prettiger. dan kan ik urenlang ondergedompeld in het verhaal doorlezen. dus ben ik na een aantal weken dwingend hoorspelritme afgehaakt.
vandaag werd deel 297 uitgezonden.
de twéé-honderd-zéven-en-négentigste aflevering!
met nog een stuk of zestig uitzendingen te gaan maakt dat van de hardnekkige luisteraar als het ware zelf een figuur uit de romancyclus. die het verkregen materiaal keurig archiveert, minitieus beschrijft en in een logies systeem plaatst. misschien zelfs op schijfjes brandt en die voorzien van een labeltje in een laatje legt. ze komprimeert en op een ipod zet. het Bureau dat ben je immers zelf!
ik ken zo’n adept.
een aardig mens, maar met zendingsdrang.
probeert mij al zijn opgenomen, opgeslagen, gearchiveerde en gekomprimeerde hoorspelletjes te slijten. en belooft me als ware het een bonus ook de nog resterende episodes.
maar ik wil ze niet, hoor je me, ik wil ze niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten