het is extreem stil aan deze kant.
er gebeurt van alles, maar ik vind geen vorm meer om het ordentelijk op te schrijven en er een plaatje bij te verzinnen of vice versa. het moest er eens van komen na een jaar (prakties) onafgebroken bloggen. misschien moet ik me er niet druk over maken, het dagelijks stramien los durven laten. ontspannen ook. even losschudden. goed boek lezen. stukkie roeien op de roeimasjien. me net als hond Z laten gaan in de postvakantieblues.
ik zie wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten