"jongen", zegt ze plotseling beslist, "het moet nu maar eens gebeuren: er lag vanmorgen een folder van het buurthuis in de brievenbus en ik ga dus op computerles. ik heb nu lang genoeg naast die digitale snelweg gestaan".
ik schrik er van. ondanks dat ik haar al jaren probeer online te krijgen komt het toch nog onverwachts. maar ik verman me, draai de moederenzoonrollen voor de verandering eens om en vraag haar waarvoor ze überhaupt een computer nodig denkt te hebben. zeg haar dat computerles in het buurthuis zonder computer thuis zo weinig zin heeft. dat een computer duur is. dat een computer regelmatig kuren vertoont. dat ik echt niet voor elk computerwissewasje op kom draven.
maar ze laat zich niet uit het veld slaan. ze is vastbesloten.
"nou", zegt ze, "d'r is een computer bedacht voor mensen zoals ik die nix van computers weten en ook nix van computers willen weten. een computer zonder toeters en bellen en met grotere letters. de SimPC met een abonnement voor alle moeilijke dingen. die wil ik. en ik wil ook ADSL. dan ga ik lekker veel met jullie emailen en chatten, want jullie komen toch nooit langs".
ondanks die snier applaudiseer ik in gedachten zachtjes.
mijn moeder is bijna 81.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten