ik was er zo ontzettend tevreden over. had er een week voor vrij genomen. m'n rug was kapot. de bankrekening wat leger. maar er lag een mooie vlakke vloer. zo'n zestig vierkante meter strak laminaat. in de kelder, waar zich de woonvertrekken van zoon J bevinden.
dat was vorig jaar herfst. de cv snorde behaaglijk. dat is een belangrijk detail, blijkt nu. want toen de cv niet meer zo behaaglijk snorde, het werd zomer ergens dit voorjaar, werden de keldervertrekken wat vochtiger. waardoor het laminaat een beetje uitzette. tegen de wanden duwde. een beetje opbolde hier en daar.
na een fijne natte hollandse zomer heeft elke individuele laminaatplank zich in lengte en breedte maksimaal uitgezet. die mooie vloer beneden is veranderd in een kermisattraktie.
ik denk aan goedkoop is duurkoop. ik denk aan uithuilen. ik denk aan opnieuw beginnen.
ik denk aan mijn rug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten