zondag 26 maart 2006

wedstrijd

Kampong - Amsterdam 1-1
langs de kant als "vader van" is ook niet makkelijk.
ze spelen tegen de nummer drie, staan zelf nummer vijf en de wedstrijd gaat op en neer en bovendien gelijk op. dan missen ze een strafbal, scoren even later alsnog verdiend, scoort de tegenstander natuurlijk ook verdiend en zitten we in de laatste vijf minuten.
spanning, sensatie, aandringen, verdedigen, niet buigen, vechten, spits aanspelen. staat ze opeens één op één voor de keeper, omspeelt de keeper behendig, ziet een leeg doel, legt de bal stil.
...en schiet over.
de angst van de doelman voor de strafschop.
maar dan anders.

Geen opmerkingen: