ooit was ik muzikaal, speelde ik piano en kreeg ik les van een nichtje dat volgens de hele familie erg getalenteerd was. ik was, hoe zal ik het zeggen, voornamelijk erg enthousiast. voor zo lang het duurde.
met twee even muzikale vriendjes vormden we voor de schoolafscheidsuitvoering een trio dat geïnspireerd was op het Cocktail Trio (hee, we hebben het over de lagereschooltijd, wisten wij veel). piano, bas en trommmels. een gouden kombinatie. met humoristies bedoelde nederlandse meezingliedjes. sukses kan zo simpel zijn.
maar ik wil naar die bas toe. zelf gebouwd. van een theekist van de firma Wijs in de Warmoesstraat. eerst wekenlang bedelen. heppu een lege theekist voor ons? nee jongens, volgende week misschien. dan uiteindelijk met z'n driëen met een buitenlands geurende lege giga theekist over straat naar Oost, lange lat er aan, snaar spannen, et voilà: een theekistbas.
die schooluitvoering waren wij het suksesnummer. en mijn moeder hoorde een mevrouw naast zich in het publiek zeggen dat vooral die jongen achter de piano erg talentvol was. dat was natuurlijk ook zo. het is er alleen nooit uitgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten