eenmaal in New York stap ik domweg het gebouw binnen waar the Factory is gevestigd. ik moet er iets administratiefs doen in verband met mijn abonnement op het blad Interview. opeens staat ie daar naast me. klein, wit en breekbaar. Andy Warhol. hij zegt iets, zacht en lijzig. en ik kan hem zo aanraken. "nu word ik beroemd!", denk ik nog. maar ik raak hem niet aan. zeg nix terug. blijf als versteend staan. haal zelfs mijn 15 minutes of fame niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten