loop ik over het Beursplein, richting Hema.
excuse me, do you speak english, we are two girls from Poland, can we ask you a question while my friend here will film you with this camera?
no, zeg ik vriendelijk lachend en ik loop door.
meestal zeg ik yes, blijf ik staan en kijk ik chagerijnig, maar vandaag ben ik in de contramine. de poolse meisjes glimlachen nu niet meer en draaien zich abrupt om op zoek naar een inlander die wel gefilmd wil worden terwijl hem met een charmant aksent een ongetwijfeld onbeschaamde vraag wordt gesteld.
het moet toch ook niet gekker worden met die Polen. eerst had je hier en daar alleen wat klusjespolen, maar nu lopen er dus ook gewoon jongefilmpolinnen rond. sinds ze bij Europa horen kennen die Polen geen grenzen meer. overspoelen ze ons met hun poolse treinen, poolse vliegtuigen en poolse bussen. of gewoon met hun poolse autoos. alsof hier wat te zien valt. alsof wij zo bizonder zijn. nou, dat dacht ik niet!
verder gaat het wel goed met me, hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten