onderwijs

wie denkt er nog dat het werken in het onderwijs een makkie is?
neem partner A: staat om half zeven op, gaat om tien voor half acht de deur uit, werkt een werkdag lang hard aan een klas met 26 prepubers, vaak met een fijne vergadering of (opfris)kursus als toetje van de dag en komt rond half zes weer thuis.
da's ruim tien uur later. soms nóg wat later als er oudergesprekken of tienminutengesprekken zijn.
en tussendoor de klas aanvegen en schoonmaken, want de schoonmaker is wegbezuinigd. soms zelfs het hele klassemeubilair uitruimen omdat de vloer in de was wordt gezet. en later dus alles weer inruimen.
om vervolgens na het eten en in het weekend nog wat tests na te kijken, rapporten samen te stellen of ander noodzakelijk werkgerelateerd administratief werk te verrichten.
of overleggen met begeleidende professionals van de kinderen die 'samen naar school' gaan. en/of emails versturen. en/of telefoontjes plegen. en/of werkjes voor te bereiden voor kinderen die extra aandacht nodig hebben.
en die zes weken zomervakantie dan?
maak er maar vijf van, want de laatste week is inruimen en vergaderen.
en al die andere vakanties dan?
die zijn om bij te komen en om uit te zieken van één van de vele door de bloedjes van kinderen overgebrachte virussen.
dit hele pakket tegen een salaris dat in geen enkele verhouding staat tot de geleverde inspanning en prestatie. terwijl de klantwaardering vaak ook nog eens beneden peil is.
het onderwijs in?
dan moet je wel héél erg gemotiveerd zijn.
zoals partner A dus.