ik mocht hem wel.
al vanaf het moment dat ie toneelrecensies schreef.
en akteurs, aktrices en regisseurs sidderden voor zijn vlijmscherpe analyses na de première.
ik hield ook wel van zijn manier van interviewen.
hengelen en duwen, net zo lang tot de geïnterviewde iets zei wat hij of zij eigenlijk niet had willen prijsgeven. en dan doorvragen. en nog eens doorvragen. tot ie 't zelf ook niet meer wist. dan kwam de verbijsterende slotvraag: "WHY?". waarmee hij zijn slachtoffers verbouwereerd en stamelend in een luchtledige liet spartelen. mooie televisie waarbij je gekluisterd aan het scherm zat.
hij is 14 februari al weer tien jaar dood.
daarom zendt de VPRO maandag een film uit over Ischa Meijer met de titel: ik hou van mij. over zijn drang tot bewijzen. bewijzen dat hij er was. dat hij iets was of beter nog: iemand was.
na de voorvertoning zei Connie Palmen dat de film een slecht beeld geeft van IM. dat ie helemaal niet zo sardonies en somber was als de film wil doen geloven.
dat het ook zeker een lieve en hartelijke man was.
met dat in gedachten ga ik maandag kijken.
(nederland 3, 20.25 - 21.30 uur)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten