ik heb me totnogtoe in dit weblog verre gehouden van mijn werkomgeving, behalve dan dat hier en daar een kollega in beeld komt die ik ook buiten werktijd wel zie. niet dat ik saai werk doe met saaie mensen in een saaie omgeving, eerder omdat schrijven over je werk toch altijd wat gevoelig ligt en mogelijk zelfs verkeerd begrepen kan worden.
maar nu moet ik toch echt even wat kwijt. over de benepen, bekrompen mentaliteit van sommige kollegaas. die geschokt en achter de hand naar elkaar miespelend reageren op mijn kleding. jawel: mijn kleding.
loop ik er dan extravagant bij? zit ik halfnaakt achter mijn buro? draag ik kanten onderbroeken? prots ik proleterig met mijn borsthaar?
niets van dat al. ik heb alleen een ietwat rode broek aangetrokken vandaag. een keurige pantalon waarboven een degelijk geruit kortmouwig shirt in deels gelijke kleurschakeringen met decente witte knoopjes. van gerenommeerde merken en eenvoudig van snit.
het is die rooie kleur, die is onbestaanbaar volgens sommige kollegaas.
zoals kollega J met z'n warrige springerige haarbos waar ik nog nooit wat van heb gezegd omdat ik denk dat ie dat niet aankan.
zoals kollega E met zijn morsige peperenzoutsnor en veel te lange slordige haar dat wel eens een kleurspoeling kan gebruiken maar wat ik niet zeg omdat ik ook dat met de mantel der liefde bedek.
maar een rooie broek in het grijze ambtenarenmilieu, dat kan natuurlijk niet. en dan zeggen ze niet welopgevoed: "goh, eh... apart" of "da's nog eens lekker vrolijk en zomers". nee, dan is het gelijk iemand met geslepen messen onderuit halen. zodat ik noooooooit meer zoiets aantrek. denken ze.
gelukkig denkt men in weblogland een stuk genuanceerder.
toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten