neus

meestal vermoed ik nog helemaal nix.
onwetend, zorgeloos haast, plan ik afspraak na afspraak na uitje na etentje. en dan plotseling gebeurt het. zit ik ontspannen de krant te lezen of op de bank te keuvelen met dochter L. een lopende neus, vervelend, snelle veeg met tissue, hee: bloedneus. rechter neusgat. uit het niets. zomaar. spontaan.
denk ik eerst nog: ach, een bloedneus.
maar dan valt het dubbeltje. zo'n spontane uit het niets opduikende rechterneusgatbloeding betekent dat ik binnen een paar dagen ziek ben, hoofdpijn, griep, dat soort ongemakken. gaat vaak gepaard met slordig typewerk waarbij de lettervolgorde op het scherm veelal anders is dan ik in mijn hoofd heb en op het toetsenbord aansla. een feilloos waarschuwingssysteem, net als een eksteroog. is nog nooit voor niets geaktiveerd. zodat ik nog snel wat kan regelen, afzeggen, uitleggen dat 't allemaal een weekje later wordt. vanwege die bloeddneus.
maar dat zeg ik er dan niet bij.