als het dan zo warm was als vandaag ging mijn moeder met ons naar Bloemendaal.
op de fiets.
jongste broertje voorop, middelste broertje achterop en ik er naast op mijn eigen fiets.
vanaf de Haarlemmerweg werd het leuk, want reden we in kolonne met tientallen andere Amsterdamse gezinnen richting zee. langs de molen, de Kist, Krat of Vat van de Phoenix en de grote speeltuin bij Halfweg, voorbij de enge koepelgevangenis, dwars door Haarlem, over de Zeeweg, die altijd toch weer langer was dan je dacht. met emmers, schepnetjes en schepjes, boterhammen, een zak zuurtjes, een paar zakjes chips (met een papieren bolletje met zout) en een fles lauwe Exota.
aan het eind van de Zeeweg stonden lange rijen houten balken op palen waartegen de fietsen werden gezet. fiets op het ringslotje, afdalen naar het strand, strandpret!
soms huurde mijn moeder een mooie rieten strandstoel, die we dan ook konden gebruiken als we ons moesten omkleden. met een handdoek er voor.
en ik kreeg nooit ruzie met mijn broertjes, want het waren de opbouwende jaren vijftig. en als we erg lief waren kregen we ook nog een ijsco. en 'smiddags fietsten we moe en rozig weer naar huis, in een lange rij langzaam rijdend verkeer, nimmer stilstaand, op tijd terug voor de avondmaaltijd van zes uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten