eigenlijk verlang ik nog wel eens terug naar het moment van mijn verwondering en ongeloof bij het zien van een krantenfoto van een man op een kruispunt in een ver aziaties land die volgens het bijschrift op die straathoek draadloos aan het telefoneren was. desnoods wil ik geteleporteerd worden naar de dag dat ik de eerste fietser in Amsterdam zag die mobiel fietsbelde. of naar het jaar van die dolle dwaze dagen waar ik in een hoekje van het warenhuis uit het zicht van de mensen beschaamd en fluisterend overlegde met het thuisfront over een al dan niet aan te schaffen superkoopje.
even weg van de altijd-maar-bereikbaarheid-gekte. weg van het zogenaamde stadse geroezemoes in het openbaar vervoer waar niemand meer met elkaar maar met z'n mobieltje praat. weg van de inzichzelf hardopoverleggende zonderlingen die met hun oortje in gesprek zijn. weg van de polyfone toeter- en belkonserten in idylliese wandelgebieden.
zei hij, die er altijd als de kippen bij is als er weer wat nieuws verschijnt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten