na een geloofsloze vroege jeugd kwam ik zo rond m'n elfde/twaalfde via via in aanraking met gristenen. die waren anders en dus spannend en interessant en daarom mocht ik elke zondagochtend naar de zondagschool om ook te leren zingen en bidden. bovendien kreeg ik nog bijbelbijles van het zoontje van een evangeliserend fanatikus, dus dat kwam wel goed met mij.
ik heb destijds zelfs een bijna religieuze ervaring gehad. op de Veluwe, uiteraard, rond Putten. waar we als zondagschoolknapen onder gristelijke begeleiding een stichtelijke week doorbrachten. hartje zomer, warm, liepen we en groupe door het bos te klieren en gniffelden wat om een leider en een leidster die voor ons uit hand in hand liepen. die gingen vast jeweetwel en daarna van huppetee, zeiden wij stoer naar elkaar.
en toen kwam er een jonge gristelijke leidster (geruite halflange rok met oversized sierveiligheidsspeld er in gestoken) bij ons lopen en die zei, en let nou goed op, die zei dat als mensen echt van elkaar houden ze met hun lichamen zo dicht mogelijk bij elkaar willen zijn. dat dat dus prachtig is. dat sex dus mooi is. dat sex liefde is.
opeenvolgende gggggristelijke middelbare scholen hebben me later op tijd tot geloofsinkeer gebracht en sindsdien mag ik naar tevredenheid worden beschouwd als erkend afvallige, maar sex is liefde, daar was ik nooit zelf opgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten