ik word altijd een beetje week van oude bussen.
het zullen die ronde vormen wel zijn, die kleine raampjes, die knusse bankjes waar je je half opgevouwen tussen moest wurmen.
toch was ik helemaal niet zo'n busser. hoogstens een paar keer richting Loenersloot in een beetje vierkantige gele bus van Maarse & Kroon met zo'n schuin geplaatste geknakte voorruit. daar in Loenersloot hing ik dan de akteur uit. en raakte ik licht bevriend met een plaatselijke schone. tot ongenoegen van vriendin A, die vervolgens verhaal kwam halen. maar dat hebben we uitgepraat. later.
enfin, oude bussen.
nooit met een bus mee op vakantie geweest. nooit helaholahouderdemoedmaarin naar de Costa del Sol. nooit hotsebotsend naar Valkenburg. nooit tussen kotsende medepassagiers op een gore Raststätte langs de Autobahn.
ik nam liever de trein. ging liften. bleef individu. ongebonden. zeker geen massatoerist. dat waren die anderen: klootjesvolk.
en dan ondanks al die afkeer toch een zwak voor oude bussen.
ik kan het niet duiden.
ik word gewoon oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten