elke landstreek heeft z'n eigen wind: rondom Perpignan is er de Tramontana, met een ononderbroken windkracht 10 a 11, die ons zondag nog van de weg af dreigde te blazen. in het Rhonedal, in de Drome, dendert nu de Mistral. het kontinue geluid van de wind door bomen en struikgewas is gekmakend. veel mensen plegen dan ook zelfmoord als de Mistral te keer gaat. volgens de statistieken. het landschap op zich geeft daar weinig aanleiding toe: lieflijk glooiend met hier en daar een hoge pukkel, akkers, zonnebloemen, mais, Provencaals gekleurd, warm. en aardige mensen. die bijvoorbeeld een landelijk gelegen herberg runnen. waar campers welkom zijn. en je aan kunt schuiven voor de table d'hote. om sept heures trente, da's om half acht. met eerst Pastis, daarna wijn. en tussendoor lekker eten. in de cour, aan een grote tafel, onder een grote oude eik. soms verlang ik zo niet terug naar Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten