eigenlijk was het een groot glooiend veld waar halfhoog hard gras groeide. de randen van het veld waren vlak genoeg om een tent neer te kunnen zetten, het middenveld bleef wijds en vrij. hier en daar stond een boom. rondom was zicht op golvende akkers, heuvels en bergtoppen. je kwam aan, zette je tent op en liep in de loop van de dag eens naar boven om te zeggen dat je er was. boven was de herberg. daar huisden M & R. zij maakte beelden en deed de administratie, hij de keuken en de rest. er kwamen paarden en hun sjieke Parijse berijders. en af en toe was er een paardenkamp voor probleemjongeren uit Lyon. het was een paradijselijk plekje met een hoog de Waard-gehalte (van die superstrakke grote pyramidetenten). echt OSM dus (humor!). en als God in Frankrijk. tot de TGV zou komen. een regelrechte bedreiging van het paradijs. de vallei achter het dorp verderop zou worden doorsneden door een hoog viadukt waarover zeker vier keer per uur een hogesnelheidstrein zou razen. het landschap zou onherstelbaar worden aangetast, zichtlijnen doorkruist door een lange rechte streep techniek. R van M & R was fel tegenstander. tekende bezwaar aan, kalkte nachtelijke leuzen. en verloor met zijn medeopposanten de diskussie over het alternatieve en meest logiese Rhone-tracee. de TGV kwam, M & R gingen. moegestreden en gefrusteerd verkochten ze een deel van hun leven, de camping met herberg. die herfst toen ze naar de notaris gingen voor de overdracht waren wij de enige en laatste gasten in de herberg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten