of het wel goed ging, vroeg ie. ja, ja bromde ik, nee, nee steunde partner A. ze was uitgegleden op die mooie maar gladde witte keitjes vlak bij het restaurant en lag groggy op de grond. wie hij nou moest geloven, vroeg de bezorgde restaurantman. en of ie een ambulancia mocht bellen, want dit was al de zoveelste keer dat mensen over die rotkeitjes zeilden. dan kon ie dat hard maken bij de gemeente. had ie een punt in de lokale politiek. zouden ze die authentieke keitjes wel moeten vervangen door degelijk modern Kalverstraatplaveisel. die verantwoordelijkheid wilde partner A niet op zich laden. ze vermande zich, gooide het inderhaast aangeboden glas water in haar gezicht en schuifelde voetje voor voetje richting auto. en zo komt het dat het plaveisel in de Bairro Alto blijft zoals het is en dat partner de komende dagen vanwege een gekneusde grote linkerteen en -knie steunend op een stok door Oostportugal zal rondlopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten