klik maar groot!
keurig zijn we geweest, bijna vijfeneenhalve week lang.
verantwoord gegeten, salades, vis, hier en daar een pittig worstje.
nooit meer dan een flesje wijn per dag gedronken. en lang niet altijd die eeuwige pernod rond borreltijd.
maar dan op zo'n regenachtige en koude op twee na laatste dag breekt er iets. dan rijden we verkild langs een franse Macdonalds. sturen we ongewild de Macdrive in. bestellen we zonder blikken of blozen twee quarterpounders met kaas. wat na enige verwarring aan gene zijde van de balie in het frans een Fromage Total blijkt te heten. die we hoe dan ook gulzig naar binnen werken. waarna we ons direkt schuldig en vies voelen. maar vooruit, tis eenmalig. denken we.
tot we op de allerlaatste reisdag in de zonovergoten Ardennen langs een hevig geurend frittenkot rijden, fluks omkeren, alsnog inparkeren en twee medium fritten bestellen. van die weke, oliedoortrokken franstalige belgse fritten in een kartonnen gezinsbak. waar je hongerig eerst de kleine knapperige stukjes uit peutert. en dan in godsnaam toch maar begint aan de rest van de slappe berg patatten.
maar we zijn tot inkeer gekomen, halverwege.
we keken elkaar aan. hoefden niets te zeggen.
en kiepten elk de resterende halve portie in de klaarstaande afvalbak.
wij laten ons toch zeker niet door lage lusten regeren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten