het moest er van komen.
de laatste dagen was het immers te warm geworden. maar in het busje rijdend had het weinig zin. nu dus wel. nu we een paar dagen in Rodellar zitten.
het shirt moet uit, de benen bloot.
schijt aan ondanks roeimasjien overtollig meegezeuld gewicht dat naakt en blanker dan blank schrikt van het prikkende zonlicht.
en ik schrik op mijn beurt van het beeld dat ik even later vanaf de tweeduizend jaar oude hoge brug opvang van die andere zwemmende man. door het heldere water zie ik haarscherp elk lichaams- en kleurdetail. en ik denk: zo zwom ik even daarvoor dus ook te kijk.
nog een een geluk dat de mobiele providers me vanaf deze plaats geen fotoos laten opbeamen.
het beeld moet u er dus zelf bij verzinnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten