het waren de eerste pakhuizen die verbouwd werden in het Oostelijk havengebied. de pakhuizen Maandag tot en met Zondag. ze werden uitgekernd en weer opgebouwd. groot en monumentaal voor een schappelijke guldenprijs. en elk jaar een paar duizend gulden subsidie terug op je rekening.
we schreven ons in en kregen een optie op precies die ene woning die we wilden hebben. hypotheek geen probleem. bingo!
en toen sloeg de twijfel toe.
onze buren waren tegen. de kinderen zouden naar een andere school moeten. in een aanpalende buurt waar we niets mee hadden. waar we ook zouden moeten boodschappen. en zo verzonnen we nog veel meer tegenargumenten. waardoor ons enthousiasme als sneeuw voor de zon verdween. binnen een week.
die optie hebben we laten lopen, doorgeschoven naar een kollega.
ze is nog steeds de koning te rijk in een woning die inmiddels deel uitmaakt van een toplokatie. met de daarbij behorende toplokatieprijzen. als ze al zou willen verkopen.
wij wonen nog steeds huur. en ook zeker niet slecht. maar af en toe benauwt me die koudwatervrees van destijds nog wel eens.
waarom, denk ik dan, waarom?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten