nou had ik het laatst over de taalkundige begaafdheid van honden in het algemeen en die van Zowie in het bijzonder. begaafdheid in de zin van het toepassen van beschikbare hondse uitdrukkings-
mogelijkheden als ware het begrijpbare mensentaal.
maar er is meer.
proefondervindelijk, dus meermaals voorgekomen, lijkt Zowie ook nog te beschikken over een feilloos gevoel voor tijd. en dan heb ik het niet over het feit dat ze 's avonds aangeeft dat ze wil eten. nee, dan heb ik het over het feit dat ze één keer per week met partner A meegaat naar school in de funktie van luisterhond (luisterhond? ja, luisterhond). één maal per week gaat ze dan om tien voor half acht de deur uit. de andere dagen laat ik haar om kwart over acht uit voordat ik naar mijn werk ga.
die dagen komt ze ook niet voor die tijd uit haar mand. maar op dinsdagochtend staat ze om kwart over zeven kwispelend te wachten om mee te gaan. elke dinsdag weer.
ik vind dat buitengewoon, het is niet normaal, deze hond heeft menselijke trekjes.
hoewel, vanmorgen stond ze ook om kwart over zeven opgewekt te kwispelen, en nu ik er over nadenk, gister eigenlijk ook al.
maar ik zweer je, dinsdagochtend vroeg, kom maar kijken.
2 opmerkingen:
En waarom ligt Zowie nu, op een zaterdag te slapen op het bed in haar eiegen kamertje?
En reageert ze zelfs niet als ik haar aai? Denk daar maar eens over na.
In godsnaam Hans, wat is nou weer een luisterhond?
Een hond die rustgevende walvisgeluidenbevallingen controleert op te hoge frequenties?
Of is het een nieuwe vrijwilligersfunctie met dementerende bejaarden? Omdat de menselijke vrijwilligers niet meer aanslaan bij het horen van het snoepje van de week en ander eindeloze De Gruyter-herinneringen? Dus men het net zo goed aan een hond over kan laten?
Of doet ie iets met taalles met slissende kleuters?
Groet, Dieter
Een reactie posten