17 november 1967.
het was volgens mij na de Grote Schoolavond, nee zegt partner A: na de Grote Filmavond.
hoe dan ook, om half drie stonden we nog in het portiek om de hoek. zoenen. sindsdien was het aan. en dat is het nog steeds.
op de kop af 37 jaar.
deze foto is één van de eerste in deze liefdesgeschiedenis.
een klasseavond bij iemand thuis zo te zien. het swingde enorm. let op de trui met losse col en de witte sokken. en het Trevira 2000 jurkje. het meisje rechts met bril leest waarschijnlijk poëzie.
straks gaan we in ieder geval wél naar de film: eindelijk het tweede deel van La Meglio Gioventú. het wordt geen half drie, zeker niet in een koud portiek. wel zoenen.
en morgen vroeg weer op.
4 opmerkingen:
Het verleden blijft een onuitputtelijke bron. Vol weemoed en soms troostrijk. (ook voor webmasters en - managers).
Staat allen pal!
Pim Ladiges (soms van gisteren)
weemoed is niet het gevoel dat ik zoek, troost ook niet.
zelfs heimwee komt niet in de buurt.
het is goed zo, dat is het. tevredenheid over hoe de dingen zijn gelopen. tevreden achteromkijken dus.
Kom,kom, niet zo positief. Uit tevredenheid komt geen schoonheid voort. Durf de confrontatie met het verleden aan te gaan. Een veelkoppig monster, soms als een kat (van honden heb ik geen verstand)spinnend op schoot, maar bij de die ene verkeerde beweging hard uithalend. '... but I was so much older then, I'm younger than that now ...' ( van de schrijver van de beste popsong aller tijden)
Pim Ladiges
hm, een beetje van dit en een beetje van dat dus.
nee, ik weiger me onder te dompelen in nostalgie en vroeger was het beter.
een ander tijdstip van commentariëren zal je mening wellicht veranderen?
Een reactie posten