een kort maar hevig hagelstenenbombardement. aangejaagd door de harde wind, waardoor de keiharde stenen haast horizontaal aan komen suizen. fietsers en voetgangers kapituleren snel voordat er gaten in hun plastic regencapes worden geslagen en duiken links en rechts onder in een portiek.
nu schijnt de zon weer en waag ik me naar buiten.
alsof je over een knisperend grindpad loopt.
de limburgse zomer is definitief voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten