kijk: dit is een hele normale rechterschouder, met onder dat vestje afgezien van een pokkenpriklitteken een mooi gaaf velletje, nee, met die schouder is ogenschijnlijk nix mis, het is een doodgewone doorsnee schouder.
toch willen ze in die schouder gaan kijken. omdat ik zijwaarts gezien vanwege een beetje botaangroeisel in de schouderkom niet verder kom dan horizontaal, zeggen ze. en dan zeg ik: nou en? alsof een meer dan horizontale zijwaartse armbeweging überhaupt enig nut heeft. alsof het niet eerder een volgende stap in onze evolutie is en ik hoogstens wat voorlijk ben bij het afschaffen van weer een nutteloze lichaamsfunktie.
dus nou heb ik bedacht dat ik het maar moest afblazen, dat kijksnijden. temeer daar ik vanwege mijn perfekte gevoel voor symmetrie (indien rechts dán ook links) eenzelfde geheel natuurlijk en harmonieus gegroeide bewegingsperking ook in de linkerschouder heb ontwikkeld. ik bedoel maar, dat is toch op z'n minst een teken? zoiets moet je niet willen wegschrapen, zoiets moet je koesteren, zoiets moet je behouden.
het zeurende pijntje aan de binnenkant van mijn linkerknie daarentegen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten