zondag 11 november 2007

ja nee ja nee ja nee of toch weer wel (1967)

Sturm und Drang
dat het officieel áán was betekende nog geenszins dat ik op m'n lauweren kon rusten. de gruwelijke onzekerheid dat het toch weer alsnog niet aan zou zijn. de hartkloppende ellende als ze langs me heen keek (dacht ik), me uitlachte (dacht ik), me negeerde (dacht ik), een ander iets toefluisterde (dacht ik). maagkrampen. himmelhoch jauchzend bis zu Tode betrübt. zoals toen ze plotsklaps naast een gladknappe indische jongen door de straat liep. hand in hand, vertrouwelijk babbelend. om door de grond te zakken. wist ik veel dat ze een indische pleegbroer had. eentje die vaak maanden weg was omdat ie op een schip voer. ik wist niet eens wie haar ouders waren, nadat ik een bezoekende joviale oom en idem tante als zodanig had begroet. en de hormonen gierden onverstoord naar hartenlust.

Geen opmerkingen: