ik blijf te veel in het verleden hangen, merk ik de laatste tijd. te vaak grijp ik terug op wat is geweest. het ontbreekt er nog maar aan dat ik ga betogen dat vroeger ook alles beter was. hoewel: zelfs op die neiging betrap ik mezelf de laatste tijd meer dan eens.
neem nou het radioversterkerapparaat. loei oud. nog uit de vorige eeuw. jaren zeventigtachtig. en mooi, zo mooi! zo mooi worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt.
maar als dat apparaat op een gegeven moment niet meer dan diepe dreunende bromtonen uitzendt wordt het tijd voor iets nieuws. denk je in eerste instantie. tot je in tweede instantie ziet dat iets nieuws misschien dan wel geen bromtoon produceert, doch zelden mooi is. zodat je in derde instantie alsnog besluit het oude opnieuw tegen hoge restauratiekosten te behouden. en je in vierde instantie na weken van onthouding weer met oog en oor geniet van je eigen ouwe beauty van een opnieuw welklinkende Beomaster 1900. dan weet je in vijfde instantie dat vroeger inderdaad alles beter was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten