iemand vond het ooit leuk om mij zo te fotograferen.
ach, het oogt wel ontspannen, rielekst weet je wel, zorgeloos ook.
languit in de Citroën Dyane. mét voorbank want de versnellingspook kwam uit het dashboard. kon je dus lekker romanties dicht tegen elkaar aanschuiven. en in een handomdraai haalde je die bank er uit. om samen even ontspannen, rielekst en zorgeloos aan de waterkant te zitten.
als het moest kon de achterbank er met een tweede handomdraai ook nog uit. voor een groepspiknik diep in het bos. waar je toen nog makkelijk kon komen vanwege de uitstekende vering van de auto. en omdat er nog geen sprake was van autobelemmerend bosbeheer.
met het dak opgerold reden we naar Italië, de Vesuvius op. vooraf olie bijgevuld, want daar lustte Dyane wel pap van. bovenop de kale berg brandde desondanks het rode olielampje. motorkap open: olie all over the place. vergeten het vulklepje goed dicht te doen. motorkap dicht en met aangetrokken handrem en samengeknepen billen langzaam die lange lange lange Vesuviusbergweg weer af. garage zoeken, olie bijvullen, klepje goed dicht, motorblok schoonspuiten, et voilá, rijen maar.
leermoment: eenvoud maakt zorgeloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten