alsof ik niet ooit een volwassen appelboom heb uitgegraven en centimeter voor centimeter heb verplaatst. waarna hij op zijn nieuwe plek opbloeide en ons vruchten schonk als nooit te voren.
om nog maar te zwijgen over al die andere bomen en struiken die ik met mijn gifgroene vingers naar volle tevredenheid heb behandeld.
komt me daar partner A klagen dat ik laatst de sering veel te radikaal heb ingesnoeid. terwijl we dat wel degelijk samen hebben overlegd. vorig jaar, aan het eind van de zomer. want er zaten wat dooie takken in, de vorm was er uit, hij werd overwoekerd door de gigaberk van hiernaast. zegt ze dat ie dood is, dat ik dat heb gedaan.
mooi dat ik vanmorgen aan de ogenschijnlijk kale takken tientallen prangende uitstulpingen ontdekte die haast niet kunnen wachten om te ontspruiten. nog een paar dagen in een warme luchtstroom en het uitloopfeest kan beginnen. voor de tweede jeugd van onze sering.
wie heeft er hier nou echt verstand van bomen en planten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten