achter dit getraliede venster op de hoek van de Tugelaweg en de Maritzstraat in de Transvaalbuurt hebben zich gruwelijke taferelen afgespeeld. en wij hebben het als jonge jongetjes allemaal moeten aanschouwen, onze tere kinderzieltjes werden er voorgoed volgestort met schokvast beton.
tegelijkertijd was het buitengewoon spannend om van vóór die tralies heel dapper te laten horen dat we het echt heeeeeel erg erg vonden wat zich daar achter die tralies binnen bijna dagelijks afspeelde: "dierenbeul, kippemoordenaar!" riepen we dan heel hard naar de magere man in witte jas als ie weer een kippekop afhakte en zo'n beest koploos nog een rondje door het sousterrain onder de poelierswinkel draafde. en dan renden wij natuurlijk heel hard weg om ons in een portiek verderop te verstoppen voor de woedende kippeboer.
waarna we een volgende keer beleefd in de winkel kwamen vragen of ie nog kippepoten had. en als ie die dan had gingen we de meisjes pesten. want als je dan aan de kippepotenpezen trok bewogen de kippeklauwen. en dan gingen die meisjes altijd gillen.
nee, wij vermaakten ons wel, in de late jaren vijftig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten