het was maar een klein geurwolkje.
ik stond bij het ondergrondse afvalsysteem, draaide het inwerpluik open en: woeffffffffff, de geur van rottend afval. stank noem je dat meestal. maar mijn geheugen zei geur. en beelden duikelden over elkaar heen.
beelden van huisje Hansje op Bakkum, toen daar nog echte Amsterdamse arbeiders kwamen. voordat het duincamping Bakkum heette. en voordat de tenthuisjes door Amsterdamse juppen waren overgenomen en bungalettes gingen heten.
beelden van mijn opa en oma van vaders kant, die trots de naam van hun eerste kleinkind groot op het tenthuisje hadden geschilderd. voor als ik de weg kwijt was geraakt. en ik huilend en hakkelend alleen mijn naam nog wist uit te brengen. zodat de mensen dan zouden denken: hee, die hoort vast in huisje Hansje.
ik kwam er dan ook vaak, begin jaren vijftig. speelde er de hele zomer. rondom de hooizolder waar het hooi lag voor de vulling van de matrassen. bij het openluchttheater waar we Romeintje speelden. in de vele bunkers die er nog her en der stonden. en dus ook in de half ingegraven bunker die gebruikt werd als afvalopslag.
ik moet er een leuke tijd hebben gehad in die afvalbunker.
zo leuk dat stank geur werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten