deze waterdrinker betrapte ik vanmorgen in de wandelgangen.
zat kort daarvoor nog achter zijn bureau, besloot iemand te willen spreken en pakte zijn waterfles.
een vreemd en verontrustend ritueel.
en ik zie het steeds vaker. geen overleg zonder dat er meerdere persoonlijke waterflessen op tafel staan. soms uit een ver land meegenomen en ter herinnering aan betere tijden op de werkplek in de hergebruik.
geen literflessen, dat is ordi. nee, flesjes van een halve liter, of nog wat kleiner. met een schroefdop of met een sportief bidonachtig spuitmondje.
en gevuld met gekoeld bronwater uit de bronwatertap.
nou is water gezond, zeggen ze. maar overal waar je gaat of staat een mondvoorraad meeslepen is overdreven, zeker in een kantooromgeving. dat neigt naar een sterke vorm van waterafhankelijkheid. dat neigt naar waterverslaving.
waterverslaving, kent u die uitdrukking?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten