na mijn jonge artistiekerige theaterjaren was ik toe aan een reislustiger bestaan. zo kwam ik terecht bij een studenten- reisorganisatie waarvoor ik de reisafhandeling in New York ging doen.
mijn coach en baas was een Deen. hij was iets ouder dan ik, zeer bereisd en sprak Engels met een sterk Skandinavies aksent. van hem heb ik bijvoorbeeld geleerd dat het op recepties en dergelijke belangrijk is om wisselende kontakten te hebben. bij gelegenheid dook hij dan achter me op en siste me toe: mingle, mingle!
nog belangrijker was echter de overdracht van zijn kennis van witte Bourgondiese wijnen. watertandend sprak ie over de twee dorpjes Chassagne Montrachet en Puligny Montrachet. en dan met name over de exklusieve witte wijnen die ze daar produceren.
hij zal me die wijn toen ook wel hebben laten proeven. in ieder geval heb ik er een fascinatie aan overgehouden die tot op de dag van vandaag stand houdt.
dus iedere keer als wij weer in de buurt zijn worden we als door een magneet aangetrokken door het plaatselijke verkoopburo.
en zijn we niet in de buurt dan zorgen we wel dat we er op de een of andere manier toevallig langs rijden. om behalve te proeven toch minimaal twee doosjes Chassagne Montrachet mee naar huis te nemen. altijd weer een aanslag op het vakantiebudget, maar dan heb je ook wat.
en die bizondere wijn drinken we dan op bizondere dagen.
zoals vandaag bijvoorbeeld, bij de lamsfilet en croûte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten