het zal een jaar geleden zijn geweest dat ik mijn duur kadogekregen zonnebril in het scherpe grind liet vallen en nog even een zetje nagaf, zodat de krassen goed diep in de glazen werden ge-etst. sindsdien kon ik de bril vanwege de relatieve ondoorzichtigheid alleen nog gebruiken langs routes die ik blindelings kon vinden. maar eigenlijk was een zonnebril ook helemaal niet nodig, verkondigde ik, was het een overdreven gadget, vond ik.
en dan is er de griekse zon. de medogenloze van de ochtend tot de avond brandende zon. die ik alleen door middel van knijpen met de ogen kon trotseren. wat weer niet goed was voor mijn lachrimpels. en me aan het eind van elke reisdag bovendien een vermoeid ogende kop opleverde. dus nou heb ik me in Sparta een nieuwe zonnebril aan laten meten, met ietwat gekleurde glazen. en nou is de wereld opeens zo mooi, niet gewoon meer, zo mooi. zodat ik alle mooie plekken die ik tot nog toe in mijn leven heb gezien opnieuw zal moeten bezoeken. om te zien hoe mooi ze in werkelijkheid zijn, met m n nieuwe bril.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten