voor een inmiddels tweepersoons huishouden hebben wij een ruime kapstokvoorziening. vind ik. mooi, rond, verchroomd, jarendertigig en een beetje Gispen duizendzestienig, een lust voor het oog, maar onzichtbaar vanwege behangen met de vele kleine en grote jassen van partner A. ja zeker, van partner A, ikzelf heb er namelijk maar drie hangen. drie! die maar al te snel overwoekerd worden door weer een jas van partner A. welja, over de mijne heen, dat kan nog best. zodat ik me 's ochtends ongans zoek naar die ene van mij. foeterend en scheldend uiteraard, want zoiets gaat je niet in de kouwe kleren zitten. of in je warme jas.
en nu ik toch bezig ben: kan die overmaat aan schoenen van partner A ook niet eens een keertje weg? en die tassenberg opgeschoond? of krijg ik vanwege kennelijk onbrgrip van de vrouwelijke psyche nu het hele vrouwelijke lezersdeel over me heen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten