de leraar nederlands was een christelijke mannebroeder, dus koos ik voor een religieuze interpretatie van het verplichte gedicht op het mondeling, wat me samen met m'n 'briljante' opstel een dikke negen op mijn eindlijst bezorgde. handelsrekenen en boekhouden daarentegen heb ik ondanks spiek- en afkijkwerk niet verder dan een vijf kunnen opkrikken. de rest van de vakken zat daar zo'n beetje tussenin, met als konklusie dat ik geslaagd was. zonder opsmuk, gewoon degelijk geslaagd. ondanks alles.
vanmiddag, zevendertig jaar verder in het echte leven, ontmoeten we de klasgenoten van toen. met gemengde gevoelens. want niet voor niets heb je elkaar al die tijd niet gezien. maar goed, een reünie. onbekende ouwe mannen en vrouwen met naamplaatjes. die dingen van mij weten die ik allang heb verdrongen. en als zij net zo oud zijn als ik, dan ben ik dus ook net zo oud als zij. zucht.
maar de nieuwsgierigheid wint.
klassefoto om kwart voor twee...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten