rouwranden

opblaasvingers
heb ik dus toch een goed voornemen uitgevoerd.
leek me beter zo: zeggen dat ik het niet doe en dan stiekem alsnog. anders wordt er te veel op m'n vingers gekeken, dacht ik. en dan mislukt het, wist ik.
de vingernagels dus. tientallen jaren beknibbelde en bekluifde vingernagels. ik had het tot een ware kunst verheven. droeg altijd keurig korte nagels. maar dreef partner A tot wanhoop. wat dan weer resulteerde in stekeligheden en verwijten.
tijd voor de Grote Verandering. op karakter.
en ziehier mijn nieuwe vingers. met komplete nagels. niet overdreven lang, niet overdreven kort. mooi wel. zoals het hoort ook. maar ben ik nu een gelukkig mens?
neen.
nu heb ik een nieuw probleem. ben ik kontinu bezig mijn nagels te reinigen. worstel ik elk uur met peperklip of mespuntje om de rouwranden verwijderen. en begrijp ik niet waar het allemaal vandaan komt. neig ik er toe m'n nagels te lakken om het ophopend vuil te maskeren.
hoe doet een ervaren nageldrager dat toch?