wat is dat lekker zeg, zo'n polletje. ik wentel welhaast in zelfgenoegzaamheid. word aangenaam gekieteld. ik ben dol op de poll. moet dat pollen vaker doen. serieus natuurlijk. verantwoord sowieso. puur wetenschappelijk ook.
maar dit terzijde.
nou heb ik zelf nooit gehockeyd. we kwamen toevallig langs zo'n veld waar ook schoolvriendjes trainden. een mevrouw zei dat ze wel mee mochten doen. wat ze leuk vonden. zodat ze bleven hangen. en lid werden. beetje pielen met zo'n stok, wedstrijdjes tegen naburige clubs. en wij socializen met de andere ouders. het was in die tijd (met ballerige uitschieters voor de couleur locale) al minder kakkineus kwa sport moet je weten, dat scheelde natuurlijk wel voor ons witteboordenarbeidersgezin.
op een gegeven moment zei zo'n echte hockeyman dat dochter ongetwijfeld in Oranje terecht zou komen. ja doei, het kind is amper acht, negen, waar sláát dat op. nee echt, let maar op, mark my words. nou, als het zover is ben jij de eerste die het hoort, schamperde ik om er van af te zijn.
dus Bart, als je dit leest: dochter is nu op weg naar Argentinië, op weg naar haar eerste interland voor het grote Oranje. dat je dus toch gelijk had destijds. en nog sorry voor mijn lauwe reaktie toen. jij hebt er echt werkelijk waar verstand van.
zo.
daar wou ik het bij laten.
mij hoor je er niet meer over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten