ik reis per trein met dochter. we hebben elk een koffer en een tas. we zitten voor in de trein met het zelfde uitzicht als de machinist heeft. op een duits station aangekomen wordt er omgeroepen dat we 1 minuut hebben om uit te stappen. als de trein weg is merk ik dat ik mijn koffer vergeten ben. op ons logeeradres aangekomen gaan we naar een voetbalwedstrijd van pupillen kijken in het plaatselijke ministadion. er is aan één korte zijde achter het doel een tribune. er zitten mensen met vlaggetjes. ik probeer dit vreemde ééntribunige stadion te fotograferen, maar het lukt me niet de tribune in beeld te krijgen. dan bel ik alsnog naar de spoorwegen om in goed duits te informeren naar mijn koffer. het is een grote grijze Samsonitekoffer met groot mijn initialen er op, zeg ik. die hebben ze gevonden, maar de gevondenvoorwerpenman wil de koffer alleen maar opsturen als ik wat met hem ga drinken. dat wil ik niet. hij vraagt mijn adres. ik geef hem mijn werkadres, zodat hij me niet kan traceren maar wel de koffer kan opsturen. hij vraagt de postcode van mijn werkadres. die weet ik niet. door de mand gevallen word ik tobbend wakker.
hellup?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten