nou, nog één keer dan.
over het busje.
hebben we eind vorige zomer alle door ons zelf veroorzaakte deuken en deukjes uit laten halen. en laten overspuiten. zeg maar de hele onderste meter rondom. door een zwartuitdeuker cq -spuiter. ergens in een schuur in landelijk Noord. een erg swingende schuur met swingende uitdeukers en spuiters. die het wel even zullen regelen. het heeft geen haast, zeg je dan nog vriendelijk. beter goed dan snel. wat dan voor de uitdeukers betekent dat ze het busje voorlopig ongemoeid laten. tot ik de tocht naar de schuur weer eens onderneem. een ultimatum stel. dan is het werk volgende week klaar. maar dat als je op het afgesproken tijdstip komt, er niemand is. zijn ze nog in de spuiterij in landelijk West. pas een paar uur later, doorgebracht in een naargeestig dorpscafé te Holysloot, als het al donker is, is ie echt bijna klaar. maar doen de lichten het nog even niet. zodat je doodmoe en pissig en geërgerd om een uur of elf uiteindelijk met gerestaureerde bus vertrekt. om de volgende dag de druipers en de gemiste plekken op te merken. weer terug, nieuwe afspraak, vriendelijk blijven, lachen om de grapjes. hebben ze een paar extra dingetjes gedaan. om het goed te maken. kontant betaald, afgetaaid, busje in stalling gezet.
afgelopen week hebben we het busje intensief gebruikt. en merkten we dat de koplampen aan de onderkant zijn meegespoten, zijn er dus niet afgeweest, maar afgeplakt. dat de grijze kunsstof rand rond een lamelraampje om onduidelijke reden deels zwart geschilderd is. dat de achterbumper alleen aan de onderkant vast zit en niet ook aan de zijkant, zoals het hoort, volgens de voorgeboorde gaten.
dan sla je jezelf voor je kop. dan herinner je je dat jij het was die altijd zei: goedkoop is duurkoop.
dan heb je spijt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten