drieëndertig jaar geleden huurde ik een kamer bij de concierge van het gerechtsgebouw aan de Prinsengracht. de ingang was in de Lange Leidsedwarsstraat. mijn kamer aan de achterkant keek uit op een ruime lichtschacht, waar ook de personeelsruimte van de koffiebranderij in de Leidsestraat op uitkeek. 's ochtends werd ik wakker van de geur van versgebrande koffie. de rest van de dag overigens ook.
ik hou niet van koffie.
mijn fiets kon ik binnen stallen. als ik um binnen kreeg tenminste. autowerende paaltjes waren toen nog niet uitgevonden, dus 's avonds stonden er steevast autoos strak tegen de gevel geparkeerd. ik vond dat ik het recht had mijn fiets tussen auto en deur te wurmen. hoe dan ook.
ik ben desondanks nooit in elkaar geslagen.
toen de gerechtsgebouwconcierge een andere baan had gevonden moest ik ook verhuizen. als bruidsschat kreeg ik twee grote bruine keulse potten mee. en een mooi ouderwets klerkenbureau.
die potten hebben we gister voor de drieeëndertigste keer gevuld met weelderige bloementooi. het klerkenbureau staat sinds gister op (weer) een nieuwe plek in het huis.
ik zei toch dat het saai zou worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten