dat klinkt toch beter dan herdenkingsdiner. maar dat was het dus wel , gisteravond. op initiatief van de broer ván met de kollegaas die hem na stonden, kollega E die al weer vijf maanden dood is.
weet je nog die keer, wat zei ie ook weer altijd, o ja: "op een gegeven moment", en toen met die eieren, en bij iedereen helpen verbouwen, vergeet ook dat eeuwige brommertje niet, drie had ie er, en z'n turkentas, en dat ie de vier specialisten die hem net z'n doodvonnis hadden verteld stuk voor stuk de hand ging schudden en bedankte: "was dit het, heren...", hee, die broer lijkt op 'm, kijk dan, die ogen, die manier van lachen, dat haar, of is het al weer te lang geleden dat we E in het echt zagen, nee, het zijn familietrekken, net zo eigenwijs, net zo brabants, ach E, wat had je dit leuk gevonden.
we werden sentimenteel en de slechte wijn maakte het er niet beter op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten