maandag 8 september 2008

dat gaat allemaal maar dood


omdat ik dringend aan 't toneel moest raakte ik begin jaren zeventig betrokken bij wat in New York off-off-off Broadway heette, theater in de marge van de marge dus. met travestieten, scabreuze teksten en de hele daarbij behorende scene. wat niet wegnam, of juist daarom, dat het off-off-off-theater door velen in Nederland met open armen als vernieuwende avant garde werd ontvangen. mijn rol daarin was miniem, ik was er bij, bromde mijn partijtje in het chorus van de musicalachtige voorstellingen mee, was manusje van alles voor de regisseur, maar ik hoorde bij de troep. zo ook in het Mickery Theater van Ritsaert ten Cate in Loenersloot, een tot theater omgebouwde boerderij, waar de bezoekende (vooral Amerikaanse) gezelschapjes destijds ook logeerden tijdens de voorstellingenreeks. ik berichtte daar eerder over, hier. het Mickery was sinds 1965 een begrip in avantgardisties theaterland, misschien wel omdat het ergens op het boerenland was gehuisvest, je moest er dus nogal wat voor doen om een voorstelling te bezoeken. en Ritsaert ten Cate was bevlogen gastheer, verleende hand en spandiensten, investeerde, luisterde, runde de bar, deed de boodschappen, maakte kortom van Mickery het warme bad waar iedere theatermaker dan ook graag zijn voorstelling maakte.
en nu is ie ook al dood, net aan zeventig jaar geworden.

Geen opmerkingen: