nog een honds verhaal

slagregens, bliksem en onweer teisterden het basiskamp vannacht. tromgeroffel op het tentdak afgewisseld met denderende paukenslagen. hond Z had dat als eerstejaars tentkampeerhond nog niet meegemaakt, dus stond ze zo rond een uur of drie letterlijk verstijfd van angst, nerveus hijgend en trillend als een juffershondje naast ons bed. met veel moeite heb ik haar tussen ons in kunnen vouwen. waar ze tot het eind van de regen als een levende vibrator roerloos tegen mijn rug heeft liggen trillen. toen ik vanmorgen de schuifdeur van het nabijgelegen Volkscampertje openzette schoot ze direkt naar binnen en nestelde ze zich met een diepe zucht op de bijrijdersstoel. ze ligt er nog steeds.