het moeras van de nostalgie

grote gebeurtenissen werpen hun schaduw vooruit, da's algemeen bekend, dat weet een kind. hoewel het toen niet zo voelde, als een kind dan, in 1967, integendeel zou ik haast zeggen (lichte gniffel), maar ik dwaal af. goed, dat is dus binnenkort 2007 minus 1967, 's even kijken, dat moet dus 40 zijn. in jaren. 40 jaar! vieren!
en een mooi jaar het was, 1967. grasduinend in de muziek uit dat jaar kom ik tijdloze nummers tegen als for what it's worth van Buffalo Springfield,let's hang on (to what we've got) van Frankie Valli & the Four Seasons, don't bogart that joint (my friend) van the Fraternity of Man. en r.e.s.p.e.c.t, van Aretha -Queen of Soul- Franklin, want de soul heerste nog, toen. ik heb inmiddels zo'n 100 nummers gedownload en ik zink langzaam weg in het zuigende moeras van de nostalgie, kan mezelf er nog nauwelijks aan mijn haren bovenuit trekken, wil er ook eigenlijk niet meer uit, moet dieper wegzinken nog, veeeeeel dieper, terug, terug, terug...


(iemand trouwens een suggestie hoe ik hier geluidsfragmenten kan plaatsen?)