nee, het is niet waar....

klikkerdeklik
het bleek allemaal zorgvuldig geënsceneerd.
zo was ie met een kutsmoes naar een gebouw gelokt waar tv-opnames zouden plaats vinden van Beethovens negende, maar Kabelbaanman zou Kabelbaanman niet zijn geweest als ie niet open zou staan voor nieuwe ervaringen. hij vond het wel een beetje emotionerende muziek, met nogal wat pats boem paukenslag, stevige zangers, mooie zangeresjes en veel meeslepende violen. het leek wel filmmuziek, dacht ie, clockworkorange-achtig.
in de rust keek ie niet afgeleid door de herrie op het podium eens op z'n gemak rond. mooie zaal eigenlijk, schitterende kroonluchters ook. eigenlijk best wel een fijne Eurovisiekerstsfeer met die kleurige planten, die roodpluchen stoelen, prachtig. en toen, en toen,
toen gebeurde het...de rij voor hem...rij 24 stoel 28...dat profiel...dat hoedje...dat kan toch niet...nee, het is niet waar...zeg dat 't niet waar is...Kabelbaanbroer!
ongemerkt was de zaal weer volgestroomd en kweelde het koor op de achtergrond over Freude en dat alle mensen broeders werden. zo vielen ze elkaar in de armen met het publiek jubelend om ze heen. er werd geklapt en geweend. ze skandeerden hun namen in het ritme van de hemelse muziek: Kabelbaanman! Kabelbaanbroer!
Alle Menschen werden Brüder.
al was het maar voor even.